Tłumacz - kto to taki?

Czy każdy filolog jest tłumaczem? Czy po studiach w PWSZ mogę być tłumaczem przysięgłym? Jakie zajęcia są w programie studiów?

To pytania, na które ostatnio często odpowiada "dyżurny filolog" pod telefonem rekrutacyjnym.

Dlatego też postanowiłam nie tylko krótko opowiedzieć o kształceniu przyszłych tłumaczy w Instytucie Neofilologii PWSZ w Nysie, ale i zaprezentować doświadczenia naszych pracowników praktykujących tłumaczy.

Tłumaczenia dzielimy na pisemne i ustne, przy czym tłumaczenia ustne mogą być konsekutywne lub symultaniczne. W tłumaczeniu konsekutywnym tłumacz przekłada kolejne fragmenty wypowiedzi, a więc przemawiający musi przerywać swoją wypowiedź. Tłumaczenie konsekutywne znajduje zastosowanie nie tylko w czasie różnego rodzaju uroczystości związanych z przemówieniami, ale również w czasie rozmów biznesowych wymagających często bardzo precyzyjnych ustaleń i trudnych negocjacji. Tłumaczenie symultaniczne polega na przekładzie ustnym równoległym, to oznacza, że mówca nie przerywa swojej wypowiedzi, a tłumacz przekłada ją równocześnie, ściśle rzecz biorąc, "o sekundę później". Takie tłumaczenie wymaga nie tylko specjalistycznego sprzętu, ale i specjalnej techniki translatorskiej.

Tłumaczenia pisemne to nie tylko tłumaczenia przysięgłe. Oczywiście przez ręce tłumacza przechodzi wiele dokumentów, ale i przeróżne mniej lub bardziej fachowe teksty, czasem bardzo ciekawe.

Niektórzy tłumacze zajmują się przekładem literatury pięknej.

W ramach studiów w Instytucie Neofilologii oferowane są ćwiczenia zarówno w tłumaczeniu pisemnym, jak i ustnym, a ćwiczenia w tłumaczeniu symultanicznym odbywają się w specjalnym laboratorium. Najwięcej takich ćwiczeń mieszczą programy specjalizacji translatorskiej na filologii germańskiej i specjalności język biznesu angielski. Ale i w ramach innych specjalizacji można spróbować, jak to jest być tłumaczem. Zanim jednak zaczną się zajęcia, proponuję przeczytanie relacji z pierwszej ręki, a więc praktykujący tłumacze pracownicy Instytutu Neofilologii opowiadają o swoim najtrudniejszym, najzabawniejszym lub najciekawszym tłumaczeniu. Poniżej relacja dr Aliny Dittmann; kolejne znajdziecie na stronie internetowej Instytutu Neofilologii.

RYBIE REGUŁY - CZYLI PROSTE TEMATYKA A JEDNAK TRUDNE TEKSTY [ .pdf ]

dr Monika Witt